Συγκλονιστικές και ανατρεπτικές οι εξελίξεις! Ο Ασλάν χάνει τη ζωή του, ενώ η Αζιζέ μαθαίνει πως το μωρό της δεν πέθανε στην καταστροφική πυρκαγιά 47 χρόνια πριν στο αρχοντικό των Σάντογλου. Ζει και είναι ο Χαζάρ! Ο Μιράν είναι τελικά πραγματικός εγγονός της!
Ο Χαζάρ παραδίδει στον Μιράν ένα κουτάκι με το γνωστό δαχτυλίδι που είχε δώσει στη μητέρα του, την Ντιλσάχ. Ο Μιράν δεν το αρνείται, όμως εξακολουθεί να μην τον αποδέχεται. Ο Χαζάρ φεύγει απογοητευμένος από κοντά του. Πηγαίνει στη Ρεϊγιάν και της αφήνει μια κασέτα με τη φωνή της Ντιλσάχ, την αγκαλιάζει και μετά φεύγει από την καλύβα, για να αφήσει μόνο το ζευγάρι. Τότε ο Μιράν δίνει και πάλι στη Ρεϊγιάν το δαχτυλίδι της μητέρας του…
Την ίδια ώρα, ο Τζιχάν πηγαίνει με τον έμπιστό του Χαλέφ στο εξοχικό αρχοντικό των Σάντογλου και του δίνει εντολή… να το γκρεμίσει! «Αντί για αρχοντικό, ο πατέρας μου θα δώσει ερείπια στον νέο του εγγονό» του λέει…
Ζεϊνέπ και Φιράτ, παρά… τις κόντρες τους, συνεργάζονται και διακοσμούν με μπαλόνια ένα μέρος του ελαιώνα, όπου στρώνουν και τραπέζι για να υποδεχτούν τον Μιράν και τη Ρεϊγιάν, ώστε να γιορτάσουν μαζί τους το ευχάριστο νέο ότι θα γίνουν γονείς.
Στο νοσοκομείο, Σουλτάν και Γκιονούλ διώχνουν από κοντά τους την Αζιζέ, γιατί, όπως της λένε, ήδη έχουν την αγωνία τους και τον καημό τους για τον Ασλάν και δεν μπορούν να τη βλέπουν άλλο μπροστά τους. Μόνο που εκείνη τη στιγμή γιατροί και νοσοκόμοι τρέχουν στο δωμάτιο του Ασλάν και λίγο αργότερα βγαίνουν και τους ανακοινώνουν πως δεν τα κατάφερε… Μάνα και αδελφή ξεσπούν σε λυγμούς, όμως η Αζιζέ δεν χύνει ούτε ένα δάκρυ… Είναι βέβαια τσακισμένη από τον χαμό του εγγονού της, όμως το μόνο που σκέφτεται είναι η εκδίκηση: «Εσείς αυξάνεστε και εμείς μειωνόμαστε… Έδωσα μια υπόσχεση στον Ασλάν και θα το τελειώσω…» λέει. Λίγο αργότερα έξω από το νοσοκομείο συναντά την Εσμά και της λέει: «Είσαι ελεύθερη πια. Πήγαινε στον Φιράτ και πες του την αλήθεια Μετά να είσαι δίπλα στην Γκιονούλ…». Όταν η Εσμά φεύγει, η Αζιζέ στρέφεται στον Μαχμούτ και του δίνει εντολή: «Πήγαινε και σκότωσε τον Χαζάρ! Πριν πεθάνει, πες του ότι τα παιδιά πληρώνουν τις αμαρτίες των γονιών τους. Θέλω ο Νασούχ να υποφέρει όπως εγώ…».
Στη μεγάλη βεράντα των Σάντογλου βρίσκονται μόνο τα μέλη της οικογένειας του Τζιχάν, όταν πηγαίνει ο Χαρούν και τους ομολογεί: «Η οικογένειά μου δεν είναι η οικογένειά μου! Δηλαδή ναι, είμαι ο Χαρούν Μπακιρτζίογλου, όμως η μητέρα μου είναι η Φισούν Ασλάνμπεϊ!». Αζάτ και Τζιχάν είναι έξαλλοι μαζί του, που τόσο καιρό τούς κορόιδευε. Μάλιστα ο Αζάτ τού ρίχνει μπουνιά! Αντίθετα, η Γιαρέν δείχνει χαρούμενη με την αποκάλυψη αυτή και ονειρεύεται ότι θα εγκατασταθεί επιτέλους στο αρχοντικό των Ασλάνμπεϊ και θα είναι κοντά στον Μιράν! Έτσι, δηλώνει στους δικούς της: «Εγώ τον Χαρούν τον αγαπώ! Δεν θα τον χωρίσω!». Και ο Χαρούν, με το που το ακούει, παθαίνει σοκ!
Η Αζιζέ καλεί τον Νασούχ να συναντηθούν στο δέντρο έξω από το εξοχικό του… Του δίνει μάλιστα και το κομπολόι που κρατάει πάντα στα χέρια της, μόνο που αυτό σπάει… Την ίδια στιγμή, ο Μαχμούτ έχει στήσει ενέδρα στον Χαζάρ… Η Αζιζέ μιλά στον Νασούχ για γεγονότα που έγιναν 47 χρόνια πριν… Τότε που ο Νασούχ ήθελε να παντρευτεί την αγαπημένη του Αϊσέ και να αναγνωρίσει τον γιο που έφερε εκείνη στον κόσμο, δίνοντάς του το όνομα Χαζάρ! Ο Νασούχ αναρωτιέται ποια είναι και ποιος της έχει δώσει όλες αυτές τις πληροφορίες. Όταν η Αζιζέ τού λέει ότι είναι η Αϊσέ, δεν την πιστεύει. Θυμάται όμως τα λόγια του γιατρού που είχε βρει πρόσφατα και του είχε πει πως η Αζιζέ έχει σημάδια από εγκαύματα στην πλάτη, ενώ είχε χρειαστεί να τη χειρουργήσει στη μύτη και στο πιγούνι… Όταν η Αζιζέ / Αϊσέ τού λέει ότι τον κάλεσε για να είναι δίπλα του όταν θα πληροφορηθεί πως ο γιος του πέθανε, ο Νασούχ τής λέει ότι ο Χαζάρ είναι ο δικός της γιος! Ότι το μωρό της δεν είχε πεθάνει στη μεγάλη πυρκαγιά, αλλά το είχε πάρει η μητέρα του και του το έδωσε.
Μάλιστα του είχε πει ότι η Αϊσέ κάηκε και τον πίεσε να παντρευτεί άμεσα τη νύφη που εκείνη ήθελε, να φύγουν μαζί για λίγα χρόνια στην Κωνσταντινούπολη και να επιστρέψουν κάποια στιγμή, παρουσιάζοντας το μωρό αυτό σαν δικό της… Έτσι και έγινε και αργότερα απέκτησαν και τον Τζιχάν… Η Αζιζέ ακούει την αφήγησή του σοκαρισμένη… Όλα αυτά να χρόνια οργάνωνε μια εκδίκηση που τώρα συνειδητοποιεί ότι δεν χρειαζόταν… Ότι τελικά ο Μιράν είναι εγγονός της, αφού ο Χαζάρ είναι ο γιος της, που η ίδια θρηνούσε για τον χαμό του, ενώ εκείνος μεγάλωνε με μια άλλη μάνα! Ο Νασούχ την παροτρύνει να τρέξει και να προσπαθήσει να σταματήσει τη δολοφονία του, καθώς ο ίδιος δεν μπορεί να την ακολουθήσει. Και εκείνη το κάνει! Φτάνει τη στιγμή που ο Μαχμούτ έχει κλειδαμπαρώσει τον Χαζάρ σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι και του έχει βάλει φωτιά… Παρά τη φοβία της για τις φλόγες, ορμάει και κάνει τα πάντα για να σώσει τον γιο της. Πιάνει ακόμα και πυρακτωμένες αλυσίδες… Καίει τα χέρια της, όμως καταφέρνει να τον τραβήξει από τη φωτιά!
Ο Χαζάρ δεν μπορεί να συνέλθει από το σοκ της… διάσωσής του από την Αζιζέ! Και όχι μόνο. Την ακούει να του λέει πως η εκδίκηση έλαβε τέλος. Θέλει να τη σκοτώσει, όμως ο πατέρας του τον σταματάει. Σοκαρισμένος από όσα έζησε, αλλά και από όσα ακούει από την Αζιζέ, θέλει να αυτοκτονήσει! Στρέφει το όπλο στο κεφάλι του, αλλά και πάλι Αζιζέ και Νασούχ τον σταματούν! Όμως η Αζιζέ έχει ζητήσει από τον Νασούχ να μην του πει ακόμα την αλήθεια: «Μην του το πεις, μέχρι να του επιστρέψω όσα του πήρα…» του ζητά.